woensdag 12 maart 2008

Sara-verhaal 5: Oud zeemansliedje

OUD ZEEMANSLIEDJE

Haar broer studeert en woont op kamers in Utrecht. Ze is best jaloers op hem als ze ziet hoeveel vrijheid hij heeft. De meeste weekenden is hij thuis en ze geniet van al zijn verhalen. Dit weekend gaat ze bij hem op bezoek in Utrecht en ze zal zelfs een nacht blijven slapen op zijn kamer, wat nog nooit gebeurd is. Op zaterdagavond eet ze met hem lekkere macaroni in het studentenhuis en daarna gaan ze samen de stad in. Het is die avond smartlappenfestival en ze gaan naar een café waar een vriend van haar broer optreedt. Daar op een klein podium zit Daan met zijn accordeon en zingt liedjes. Ze vindt het geweldig om daar te staan in de massa mensen die meedeinen met de muziek. Ze voelt tranen in haar ogen als ze het lied De Zee hoort. Het is een oud zeemanslied met het refrein: “De zee, de zee, ze bracht ons welvaart; maar ja, zij moet worden betaald”

Daan zingt over een jongen die tegen de wil van zijn moeder gaat varen met het schip De Eendracht. In de kranten komt enkele maanden later het bericht dat De Eendracht met man en muis is vergaan op de Stille Oceaan. De moeder van de jongen wordt doodziek als ze het hoort. Hoe kan ze verder leven zonder haar geliefde zoon. Als ze daar al weken ziek in bed ligt, wordt er gebeld en staat de verloren gewaande zoon voor deur. De jongen vertelt hoe hij een week op een stuk mast gedreven heeft en bijna uitgehongerd door een schip is opgepikt. Daarna heeft hij de trein genomen, terug naar huis. Eind van het lied is een omhelzing van moeder en zoon.


Sara staat in het smartlappen-café in Utrecht, ontroerd en tegelijkertijd heel gelukkig.

Geen opmerkingen: