DE AREND EN DE KIP

Weg van verhalen. Gepubliceerd in: Zinbox januari 2011

Je kunt altijd een nieuwe start maken en meer de persoon worden die je in wezen bent.
Dat maakt Leonardo Bof duidelijk in het volgende verhaal:

De arend en de kip

Er was eens een boer die naar een bos ging om een vogel te vangen die hij thuis in een kooi
wilde zetten. Het lukte hem om het jong van een arend te vangen. Thuisgekomen
zette hij hem in het kippenhok. Daar liep de kleine arend maïs te pikken en dat
terwijl de arend toch de koning of de koningin van alle vogels is.
Vijf jaar later kreeg deze man bezoek van een natuurkenner. Toen zij door de tuin
wandelden, riep de bezoeker uit: ‘Maar, die vogel daar, dat is toch geen kip!
Dat is een arend!’
‘Dat klopt’, zei de boer. ‘Dat is een arend. Maar ik heb hem grootgebracht als een
kip. En daarom is hij nu, na al die jaren, niet langer een arend.
Beide mannen besloten een test te doen. De vogelaar nam de arend, hield hem hoog in
de lucht, maar de arend klemde zich vast. Verward keek hij rond. Toen zijn blik
op de kippen viel en hij zag hoe die daar beneden hun graantjes pikten, sprong
hij omlaag en voegde zich weer bij hen.
‘Heb ik het je niet gezegd’, riep de boer triomfantelijk uit, ‘het is werkelijk een doodgewone kip!’
De volgende dag waren de natuurkenner en de boer in alle vroegte uit de veren. Ze tilden de
arend op, en gingen met hem de stad uit. Ze liepen net zo lang tot ze de huizen
achter zich hadden gelaten en klommen de berg op. De opkomende zon gaf de
toppen van de bergen een gouden gloed.
Aangekomenop het hoogste punt tilde de vogelaar de arend in de hoogte en sprak op
bevelende toon: ‘Arend, wanneer je werkelijk een arend bent, wanneer je werkelijk aan de hemel toebehoort en niet aan de aarde: open dan nu je vleugels en vlieg!’
En ja hoor, op dat moment opende hij zijn machtige vleugels. En toen, zie daar… hij begon
te vliegen, de hoogte in, hoger, steeds hoger. Hij vloog… en hij vloog… totdat hij uit het zicht verdwenen was en opging in het blauw van de hemel